Mijmeringen van een trotse opa 😊.
Je komt binnen op gave laarsjes die iets weg hebben van snowboots. Dat zegt je oma ook. Maar je bent twee. Dus is het
'Neeheeee...!...zijn winterschoenen oma...!'
De 'Nee' fase...
We waren hem al bijna vergeten. Maar hij bestaat nog. Hadden we al van collega oma's en opa's gehoord en ook van pappa en mamma. NEE 'is the word !!!'
En streekjes uithalen, uitdagen en uitproberen, grenzen verder opzoeken en overgaan, we krijgen het allemaal weer mee.
Maar niet constant hoor, dus het blijft leuk 😀.
En ook je taalgebruik wordt steeds leuker. Steeds vaker worden woordjes aaneengeregen tot zinnen. Soms nog steeds geen touw aan vast te knopen, maar steeds vaker wel en dan hang je ook wel effies de clown uit.
Want entertainen zit je in het bloed, waar je ook bent. Het begint al als je binnenkomt. Kiest gelijk mijn huidige 'koosnaampje'...
'Hallo opa Ceesje'....en ik krijg een dikke kus en knuffels. Mag gelijk aan de bak zoals gebruikelijk maar er zit ook vandaag regelmatig een 'koppie op'.
Je praat af en toe ook een klein beetje soort 'kinderstraattaal'...
'Ja toch....Nee toch....Leuk toch'
komen regelmatig langs.
Tot aan de lunch en je middagslaapje gaat het lekker in harmonie maar daarna ga je flink in de uitprobeer.
Je mag zoals altijd oma helpen met eten maken, maar als er pannen op het vuur gaan, mag je wel op het aanrecht blijven zitten, maar moet je wel zoals je ook zelf zegt 'overal afblijven'...
Niet dat je dat doet natuurlijk, want je zit in de fase van grensverlegging.
Als je de senseo een paar keer aan en af gezet hebt, terwijl je zegt 'daar mag ik niet aankomen hè', de kraan steeds opengezet wordt, 'mocht ook niet toch ?' en na nog wat grappen en grollen je uiteindelijk de vergiet op de grond gooit is oma er klaar mee en mag je niet meer op het aanrecht.
Dikke jank wordt ingezet en opa wordt ingevlogen. Maar ja, we trekken één lijn dus helaas dit keer. Je haalt bij mij dus ook bakzeil en gaat weer naar oma.
We proberen ons lachen met moeite in te houden.
Na tien minuten de volgende truc. Je begint de oudpapier tas leeg te gooien op de grond. Je ogen staan op standje brutaal. Terwijl je me aankijkt en aan mijn blik ziet dat het niet oké is, ga je ondanks mijn waarschuwing net zolang door tot alle papier over de keukenvloer is verspreid. Mijn 'waarschuwingen' komen dus totaal niet binnen.
'Oké, Puck, nu ook even terug doen..'
'Nee' zeg je resoluut.
Oké, dit wordt strijd... Maar ik hou vol.
'Oké Puck, samen dan.'
Ik pak de tas, hou hem open en zowaar, je stopt alles weer terug.
Dan zijn de keukenladen aan de beurt. Je weet, niet aankomen. Je trekt ze één voor één open, weer die ondeugende blik in je ogen. 'Nee Puck' Je gaat even spelen.
Niet veel later is de vriezer aan de beurt. De deur trekt vacuum, maar je trekt kennelijk hard genoeg dat ie openvliegt. Je valt op je gat. Huilstem klinkt weer.
Zo gaat het nog even door. We kijken samen even schaatsen maar je gaat lekker door met baldadig zijn.
Wel ben je superblij met Annie Aardbei en Bram Broccoli, die oma vanmiddag bij de Lidl heeft gescoord.
Het levert me alleen maar glimlachmomentjes op terwijl ik een soort van streng probeer over te komen.
Maar we hebben dus confrontatietjes. Je wil naar mamma en je wil naar pappa zeg je.
'Niet meer leuk bij opa en oma?' plaag ik een beetje... 'NEE!!!!' klinkt het zeer resoluut. Maar we weten ook dat dit maar kort duurt. Heerlijke leeftijd twee jaar.
Dan komt je pappa binnen. Je gaat uit je dak zo blij lijk je. 'Leuke dag gehad?' vraagt pappa...
Jaaaa !!!! Gespeeld met Opa Ceesje en oma Ews...' komt er spontaan uit...
Comediant 😀😀.
Na het eten zoek je nog even paar keer het conflictje. We hebben een vierkant bakje op tafel staan met soort van platte glazen knikker en wat kaarsjes. Je weet, voor jou een 'no go' area. Maar je wacht even tot niemand kijkt, grijpt een hand knikkers en kegelt ze over de vloer. Met onderdrukte glimlach zeg ik er iets van.
Blijft zo gaaf dit.
Als je weggaat krijgen we geen kusje. Je doet soort van beledigd op jouw manier.
Na een beetje aandringen een kleintje dan. Maar geen knuffel met twee armpjes.
Zit er dit keer niet in.
Kleine drakie 😍.
Eenmaal buiten heb je weer het hoogste woord.
'Daaaaag Opa Ceesje...'
Heerlijk die leeftijd van twee jaar.
Kenniewachte tot volgende week...
