Damloop maar dan anders....

 Dat derde weekend in september....

Vele jaren vaste routine. De Dam tot Damloop. Ooit begonnen als gewoon deelnemer. Later als assistent trainer bij AVZaanland aan de slag. Toen als vaste trainer en al weer 10 jaar ook als coach van trainers aan de gang.

Altijd met maar één centraal doel. Dat derde weekend van september. Die 16.1 km, of 8 met de nightrun de zaterdag daarvoor.

Zelfs vakanties werden er omheen gepland. Ging ook wel eens mis overigens. 🙈

Maar er kwam een pandemietje. Alles werd anders. Ineens kon er niets meer. 

Maar toch...

Zoekend naar alternatieven. Online coaching bijvoorbeeld. Schema's delen. Filmpjes maken. Andere lokaties. Shifts op de atletiekbaan, om maar niet met te veel mensen bij elkaar te zijn, wat juist het mooie bij effect is van samen sporten. 

Want die goeie conditie is mooi, het sociale aspect van 'samen' buiten sporten is minstens zo belangrijk.

Met ups en downs kwamen er wat versoepelingen. Die ook weer werden beperkt.

Gedoe, gedoe, gedoe.

Dam tot Dam versie 2020 werd geskipt. 

Maar in 2021 zullen we wel uit die zooi vandaan zijn was het idee....Helaas...

Maar er kwamen initiatieven voor alternatieven.

Langzaam maar zeker werden er in diverse loopgroepen naar 8 of 16 km toegewerkt.

Dit weekend was het dan zover.

'Onze' loopgroep, die ik vanaf de StarttoRun met twee collega's begeleidde, werd gemixt met de groep die we min of meer al hadden, gerecruteerd uit een vorige StarttoRun en een reguliere groep.

Ons doel was duidelijk.

Deze club klaarstomen voor 8 km, de normale afstand van de DamtotDamnightrun. 

Het lukte...

Gisteravond was t zover. Collega's Tatiana en Helen bedachten de route. Ik was op vakantie op Vlieland maar de app was geduldig.

Uit de groep kwamen mooie initiatieven.

Start in de buurt van de Zuiddijk en de finish daarop. Drinkpost onderweg bemenst door twee partners van loopsters.

Ikzelf was op tijd terug voor een praatje bij de start en als fietsend wat foto's en filmpjes te maken.

Na afloop een hapje en drankje, echte certificaten van de alternatieve loop en een leuke attentie voor de trainers.

Het derde weekend van september. Het bleef verder stil in de. Zaanstreek.

Één ding bleek wel....

Sportbeleving is iets van verbroederering en verzustering.

Trots !!!

💙

Eigen spelregels veranderen...

 Belevenissen van een trotse opa deel...geen idee hoeveel...😄

Kleine meid gaat al rap richting 6e verjaardag. In groep 3 al een hele dame. Zo gaaf om te zien.

We doen samen vaak wedstrijdjes.

Parcourtje door de speeltuin met hindernissen. Of stukkie rennen en wie er als eerste eindigt. En dan heeft ze best wel de neiging om tijdens de 'wedstrijd' de spelregels aan te passen. 

Vooral in haar eigen voordeel, dat dan weer wel... Zo leuk om te beleven.

Afgelopen zondag deden we rondje Amsterdam. Even met de Zaanhopper richting CS. Aanradertje. 

Stukkie wandelen, effe lunch en na een terrasje weer retour. Qualitytime met kids, hoe mooi.

Eenmaal op de steiger wachtend op de terugvaart, ziet ze een man, slapend op de grond. Tja, tis Amsterdam.

'Opa, is hij flauw gevallen ofzo?' 'Nee hoor schat, ik denk moe' 

Moest gelijk aan t nummer 'Hee Amsterdam' van Drukwerk denken.

Ik zie in de verte de pont van de Houtmankade naderen. Zij ziet het ook.

'Hee opa, daar komt onze boot'

'Nee lieverd, dat is de pont'

'Nee hoor, opa, dat zie je echt verkeerd, het is echt onze boot, die had ook die kleuren'

Bij hoog en bij laag houdt ze vol.

'Oké Puck' besluit ik...

'We maken een deal. Als het de boot is krijg je 10 Euro. Als het de pont is, ik jouw hele spaarpot'

'Jaaaa, dat ga ik winnen' roept ze.

Enthousiast begint ze te springen.

Het vaartuig nadert. Het blijkt inderdaad de pont. Toegeven? Nou echt niet....

Ze wijst een onooglijk klein bootje aan met twee oude mensen, dat net het IJ op komt varen.

'Ik bedoelde dus die boot hè opa...

Dus we hebben allebei niks gewonnen. Jij had het ook fout...'

Dat dus...

Kleine draak 😍😍