Vanmorgen een beetje de schuur opgeruimd. Ineens stuitte ik op nog wat visspullen van mijn vader. Ooit meegenomen bij het leeghalen van het huis van mijn ouders... toen ze er allebei niet meer waren. Onwillekeurig gingen mijn gedachten even terug naar toen...
Vissen met Pa.
Het moet ergens eind jaren zestig begin jaren zeventig zijn geweest.
Pa buffelde de hele week keihard als timmerman in de nieuwbouw, vaak 's avonds nog een beetje bijklussen. Naast brood op de plank voor wat extra's en er ging natuurlijk ook wel eens iets stuk, of er was weer wat kleding nodig voor de kids die overal snel uitgroeien.
Dus om na een volle week even tot rust te komen ging Pa als het weekend was wel eens vissen. Andere hobby's waren er niet zo veel en vissen bracht altijd wel ontspanning. Tenminst dat zei Pa altijd. Maar volgens mij ging dat niet altijd op. Zeker niet als ik weer eens mee ging.
Ik was in die tijd niet zo geduldig, namelijk. Pa, mij kennende, zorgde er aan de waterkant altijd voor dat ik eerst was geinstalleerd.
Hengeltje in elkaar zetten, snoerenplankje afrollen, diepte uitpeilen, stukje brood aan het haakje en mijn avontuur kon beginnen.
Nu ik zat kon Pa op zijn gemak zelf aan de voorbereiding beginnen. Pa had altijd een werphengel en een 'vast stok'. Duurt dan even voordat alles op zijn plek ligt. Zeker als je je zoon meeneemt.
'Pap?.... Ja jongen... Mag ik wat drinken? ...Maar je zit net... Maar ik heb zo'n dorst... Oké...'
Pa reikte de imitatie tupperware beker met limonade aan. Pakjes kenden we nog niet en dit was goedkoper. Ranja met water.
Ik had de beker maar net aangepakt of ik dacht beet hebben. Maar ja, hengel ineens ophalen, evenwicht zoeken dus eigenlijk twee handen nodig hebbend... En ja hoor de beker ranja ging over broek en trui...
Pap...? ... Pa legde zijn spullen neer. Hielp me een beetje fatsoeneren en maakte mijn handen schoon. Mijn brood zat nog aan het haakje want beet was het natuurlijk niet.
Pa ging weer verder....
'Pap?.... Ja jongen... Heb ik nu beet..' Pa kwam kijken. 'Volgens mij zijn het golfjes hoor. Blijf maar even zitten, anders kom ik nooit aan vissen toe..'
Pa's vaste hengel was inmiddels klaar.
'Pap?... Ja... Mijn brood is eraf. Wacht maar heel even dan...'
Maar ja wachten was toen niet mijn sterkste kant. Het lukte me zowaar een 'pluimpje' te kneden van mijn brood en ik kon weer verder.
Pa keek naar mijn dobber. 'Let op volgens mij heb je nu wel beet'. Hij bedoelde waarschijnlijk dat er 'leven' bij mijn dobber te zien was en dat ik scherp moest opletten maar ik had al heel hard opgehaald. Helaas niets. Maar het inmiddels lege haakje zat nu vast achter in mijn trui.
Pap...? Natuurlijk hielp pa me. Haakje/weerhaakje uit trui gepeuterd, nieuw stukje brood en verder vissen.
Pa legde nog eens uit... ' je dobber gaat eerst een beetje vreemd doen, maar je haalt pas op als het lijkt of ie wegvaart anders ben je te vroeg...' En een klein tikje is genoeg'
Pa had immiddels zijn werphengel ook klaar en wierp in. Dat zag er gaaf uit.
'Mag ik dat ook eens doen, dat werpen?'...
Natuurlijk mocht dat. Wel met ondersteuning, want het was geloof ik wel een prijzige hengel. Na drie keer de lijn te laat, twee keer te vroeg te hebben losgelaten lukte het me... Dat was gaaf!!
Nu Pa was geinstalleerd en ik ook eindelijk zat, moest ik natuurlijk even kijken of mijn brood er nog aan zat. Helaas... Lege haak.
'Pap, ik ga nog een nieuw stukje brood pakken.... Goed jongen..'.
Na de les met de werphengel dacht ik natuurlijk dat dit met mijn eigen hengeltje ook wel kon. Maar voor de zekerheid maar wel een paar meter verderop. Pa keek niet zo vrolijk meer. En ja hoor, met een gewone hengel kun je dus niet werpen.
'Pap.... Mijn haakje zit vast in de boom.... ' Zonder te morren kwam pa weer helpen.
Weer zitten. Ineens kreeg Pa beet. Echt beet dus. Natuurlijk was ik ook blij. Zo blij dat mijn eigen hengeltje te water ging. Na de vette brasem van pa moest eerst mijn hengel gered. Was ook zijn werphengel goed voor.
Weer ingooien. En na 10 minuten ophalen. 'Volgens mij heb ik beet pap...'
Maar het bleek een tak. Even te veel kracht en krak zei de lijn. Met dobber en al naar de bodem...
'Moet ik een nieuwe lijn voor je maken?'vroeg Pa...
Nee hoeft niet. Ik vind vissen toch niet zo leuk. Hoe laat gaan we eigenlijk naar huis?...
Het moet ergens eind jaren zestig begin jaren zeventig zijn geweest.
Pa buffelde de hele week keihard als timmerman in de nieuwbouw, vaak 's avonds nog een beetje bijklussen. Naast brood op de plank voor wat extra's en er ging natuurlijk ook wel eens iets stuk, of er was weer wat kleding nodig voor de kids die overal snel uitgroeien.
Dus om na een volle week even tot rust te komen ging Pa als het weekend was wel eens vissen. Andere hobby's waren er niet zo veel en vissen bracht altijd wel ontspanning. Tenminst dat zei Pa altijd. Maar volgens mij ging dat niet altijd op. Zeker niet als ik weer eens mee ging.
Ik was in die tijd niet zo geduldig, namelijk. Pa, mij kennende, zorgde er aan de waterkant altijd voor dat ik eerst was geinstalleerd.
Hengeltje in elkaar zetten, snoerenplankje afrollen, diepte uitpeilen, stukje brood aan het haakje en mijn avontuur kon beginnen.
Nu ik zat kon Pa op zijn gemak zelf aan de voorbereiding beginnen. Pa had altijd een werphengel en een 'vast stok'. Duurt dan even voordat alles op zijn plek ligt. Zeker als je je zoon meeneemt.
'Pap?.... Ja jongen... Mag ik wat drinken? ...Maar je zit net... Maar ik heb zo'n dorst... Oké...'
Pa reikte de imitatie tupperware beker met limonade aan. Pakjes kenden we nog niet en dit was goedkoper. Ranja met water.
Ik had de beker maar net aangepakt of ik dacht beet hebben. Maar ja, hengel ineens ophalen, evenwicht zoeken dus eigenlijk twee handen nodig hebbend... En ja hoor de beker ranja ging over broek en trui...
Pap...? ... Pa legde zijn spullen neer. Hielp me een beetje fatsoeneren en maakte mijn handen schoon. Mijn brood zat nog aan het haakje want beet was het natuurlijk niet.
Pa ging weer verder....
'Pap?.... Ja jongen... Heb ik nu beet..' Pa kwam kijken. 'Volgens mij zijn het golfjes hoor. Blijf maar even zitten, anders kom ik nooit aan vissen toe..'
Pa's vaste hengel was inmiddels klaar.
'Pap?... Ja... Mijn brood is eraf. Wacht maar heel even dan...'
Maar ja wachten was toen niet mijn sterkste kant. Het lukte me zowaar een 'pluimpje' te kneden van mijn brood en ik kon weer verder.
Pa keek naar mijn dobber. 'Let op volgens mij heb je nu wel beet'. Hij bedoelde waarschijnlijk dat er 'leven' bij mijn dobber te zien was en dat ik scherp moest opletten maar ik had al heel hard opgehaald. Helaas niets. Maar het inmiddels lege haakje zat nu vast achter in mijn trui.
Pap...? Natuurlijk hielp pa me. Haakje/weerhaakje uit trui gepeuterd, nieuw stukje brood en verder vissen.
Pa legde nog eens uit... ' je dobber gaat eerst een beetje vreemd doen, maar je haalt pas op als het lijkt of ie wegvaart anders ben je te vroeg...' En een klein tikje is genoeg'
Pa had immiddels zijn werphengel ook klaar en wierp in. Dat zag er gaaf uit.
'Mag ik dat ook eens doen, dat werpen?'...
Natuurlijk mocht dat. Wel met ondersteuning, want het was geloof ik wel een prijzige hengel. Na drie keer de lijn te laat, twee keer te vroeg te hebben losgelaten lukte het me... Dat was gaaf!!
Nu Pa was geinstalleerd en ik ook eindelijk zat, moest ik natuurlijk even kijken of mijn brood er nog aan zat. Helaas... Lege haak.
'Pap, ik ga nog een nieuw stukje brood pakken.... Goed jongen..'.
Na de les met de werphengel dacht ik natuurlijk dat dit met mijn eigen hengeltje ook wel kon. Maar voor de zekerheid maar wel een paar meter verderop. Pa keek niet zo vrolijk meer. En ja hoor, met een gewone hengel kun je dus niet werpen.
'Pap.... Mijn haakje zit vast in de boom.... ' Zonder te morren kwam pa weer helpen.
Weer zitten. Ineens kreeg Pa beet. Echt beet dus. Natuurlijk was ik ook blij. Zo blij dat mijn eigen hengeltje te water ging. Na de vette brasem van pa moest eerst mijn hengel gered. Was ook zijn werphengel goed voor.
Weer ingooien. En na 10 minuten ophalen. 'Volgens mij heb ik beet pap...'
Maar het bleek een tak. Even te veel kracht en krak zei de lijn. Met dobber en al naar de bodem...
'Moet ik een nieuwe lijn voor je maken?'vroeg Pa...
Nee hoeft niet. Ik vind vissen toch niet zo leuk. Hoe laat gaan we eigenlijk naar huis?...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten