Na een volkomen verantwoord ontbijtje van fruit, rauwkost, kwark, havermout en twee bakken koffie maak ik me op voor een duurloopje langs de kust hier op Tenerife.
Ik start mijn route met een lichte daling richting boulevard. Een zacht briesje maakt de temperatuur zeer aangenaam. Op de officiële borden is het 21 graden.
Mijn TomTom horloge staat ingesteld net als mijn Samsung healt app.
Ik ben nogal van het meten is weten. Nu ik ben overal te vinden. Mocht die 'Sleepwet' erdoor komen 'so be it.' Voor dit deel heb ik echt geen geheimen.
Ik nader de boulevard en het valt me op dat het best al druk is. Krijg diverse glimlachjes van de mannen en vrouwen van de vele shops. Niet opdringerig maar gewoon vriendelijk.
Zonnetje voelt lekker aan, hartslag 137 bpm. Rustig tempo. Hoge pasfrequentie. Vooral genieten. Het is een vulkaaneiland dus best geaccidenteerd terrein zoals dat dan heet.
We kennen al wat tentjes hier. Elke ober groet me bijna. Natuurlijk, ik ben een potentiële klant, maar ze zijn gewoon aardig hier. Het gaat een beetje omhoog. Zie de hartslag toenemen.
Ik tref de lokale bedelaar. Hij zit met een potje geld voor hem. Zijn linkerwang is extreem dik. Volgens het bordje voor hem spaart hij voor een operatie. Een toerist met Scandinavisch accent gunt hem een paar muntjes. Ik groet de bedelaar en krijg een knipoog.
Ik ren verder. Keerpunt bij het haventje en weer terug. Zon wordt warmer. Het valt me op dat veel mensen al aan grote glazen bier zitten. Het is net 10 uur! Ik ben heus niet roomser dan de Paus maar dit is wel heul vroeg 😀. Tja ieder zijn meug.
Ik ren weer verder. Zit nu op kilometer of 4. Het gaat heerlijk. Nu weer licht dalend. Veel lopers trouwens hier. Sommige groeten. Sommige niet.
We hebben een plekkie 075 gedoopt. Ik maak daar effe een selfie.
Een groep oudere dames in een Nordic walking groep lopen over de hele breedte van de boulevard heel druk pratend. Op een 'ladies please' wordt niet echt vriendelijk gereageerd maar ze maken wel ruimte.
Ik hoor de zee ruisen. Golven rollen af en aan op dit vulkanische eiland en dat geeft een heel apart geluid. Geeft rust op één of andere manier.
Een ouder stel van zeker ergens in de negentig neemt zichtbaar vermoeid plaats op een bankje. De man loopt met een stok, is warm gekleed. De vrouw met witte zonneklep. Ik loop iets langzamer.
Stel me voor dat we dit op die leeftijd ook nog kunnen doen. Geweldig. Ik zie die oudjes genieten. Van de zon en van elkaar. Hij houdt haar hand vast. Zij kust hem. Geweldig !
Iets verderop is een trampolineverhuur. Hier staat een meisje van een jaar of vier op één van de trampolines blij te springen. Net een beetje mijn kleindochter. Die is nog wel wat jonger maar ze lijkt er best op. Wat een contrast. Die oudjes en het meisje.
Ik zit op het laatste keerpunt op de boulevard. Kom nog één keer langs het trampolinespringende meisje en de twee oudjes die inmiddels gearmd naar de zon en de zee kijken. Wauw. Wat een mooi plaatje. Krijg bijna een traantje in m'n ogen.
Zomaar op een dinsdagochtend op Tenerife
Mijn loopje zit er bijna op. Ik loop heuvelopwaarts een beetje uit. 6 km in de benen. Bakkie koffie en de douche wacht.
De dag kan nu echt beginnen 😀
Fijne dag Cees! Dank voor het delen!! Groet Monique
BeantwoordenVerwijderenEen boekje met kleine verhaaltjes
BeantwoordenVerwijderenEigen ervaringen zou leuk zijn!
Ga vooral door met schrijven😎