Vervolg alternatief kerstverhaal met een vette knipoog...
Toen het geluid van de Harley's was weggeëbt stapten de grijze mannen af. De grootste nam het woord. 'Hi wij zijn Cas, Bart en Melle. Wij maken een ronddrit over de wereld. Wij komen uit Nederland. Ze noemen ons ook wel de Grijzen uit het Westen, hihi. We zagen een ster vallen, een parachutist landen en hoorden Engelsen zingen. Hier is vast iets leuks te doen. Hoe heet het hier eigenlijk?'
'Bethlehem,' zei één van de herders.
'Nou dat moet nog blijken of het leuk is' sprak Gappie. Het schijnt dat er een vrouw ligt te bevallen in de stal hier.'
'Oh dat komt dan goed uit' zei Melle. Ik ben gyneacoloog met vroegpensioen. Misschien kan ik nog even helpen'.
Hij gooide zijn Harley op de jiffy standaard en beende in de richting van de stal. Toen hij halverwege was hoorde hij ineens babygehuil. Zonder twijfel. Dit herkende hij als geen ander. Hij had honderden baby's op de wereld helpen zetten.
Toen hij de staldeur opende zag hij nog net hoe Joost met betraande ogen de navelstreng aan het doorknippen was met een nijptangetje.
'Toch wel ontsmet hoop ik?' zei hij streng tegen Joost. 'Jazeker,' zei Joost. 'Ik ben timmerman, sowieso superzuinig op mijn gereedschap. Eerst in het vuur gehouden en toen met Strohrum van 80 procent. De voorraadkast van de herberg grenst aan de stal.'
De baby was gestopt met huilen en lag in een voerbakje. Melle deed wat testjes. 'Perfect gezond jongetje. Gefeliciteerd. Hebben jullie al een naam?
'We wisten nog niet wat het zou worden,' zei Marina. Joost keek nu de spanning er een beetje eens goed naar het kind. Hij had, omdat het dus niet zijn eigen kind was toch wel wat moeite gehad om een naam te bedenken. Maar hoe beter hij keek hoe meer hij gelijkenis zag met de zus van Marina.
'Moet je eens kijken schat. Hij lijkt wel heel veel op je zus Christa. Had jij al een naam in gedachten ?' 'Nou, nu ik zo kijk is het inderdaad sprekend mijn zus. Ik voel wel wat om hem naar haar te vernoemen. Maar dan geen Christa. Dan wordt ie later gepest. Laten we dan maar Chris doen.' 'Wauw,' sprak Joost.
'Naar je zus Chris dus.
Daar zal ze blij mee zijn'.
Melle nam het woord. 'Er staan buiten nogal wat mensen. Eigenlijk willen ze graag op kraambezoek. Schikt dat?'
'Ach ja,' sprak Marina. 'Het is toch wel een hele bijzondere situatie. Laat maar komen. Is toch wel uniek een geboorte in een stal.'
De deur zwaaide open. Eerst een stel herders. Toen Gappie. Toen de Grijzen uit het Westen. Het werd druk en warm in de stal. Gappie feliciteerde Marina het eerst.
'Mag ik gelijk even een onsie met je maken? Vind dit wel uniek namelijk.' Nadat Marina had geknikt knielde Gappie met zijn smartphone naast Marina. Toen hun hoofden naast elkaar waren fluisterde Gappie...
'Effe onder ons... dat joch is toch van Rodney de Vader ?' 'Ssst...niet te hard,' zei Marina.'Ja. Klopt. Ik zoek later wel contact. Voorlopig heeft Joost me vergeven. Wil ik graag even zo houden.'
'Snap ik,' zei Gap. 'Weet wel dat Rodney eigenlijk Godfried heet. Maar dat vond hij wat oubollig. Net als ik Gabriël. Vandaar Gappie.' Ze lachten allebei in de lens en Gappie maakte vier onsies die hij gelijk naar Rodney appte. 'Je zoon heet Chris dus' met een smiley.
'Jullie hebben vast geen beschuit met muisjes' sprak Bart, één van de Grijzen uit het Westen. 'Maar wij hebben bistrobordjes van hout. En bieslook en dille. Ik zag in het kippenhok wat eitjes liggen. Zal ik wat in elkaar flansen?'
'Goed plan,' zei Joost. Cas pakte zijn smartphone en maakte wat overzichtfoto's.
'Mag ik die rondtwitteren?' vroeg hij. Is toch best uniek.' Het mocht. 'Dan doe ik er even een leuk tekstje bij. Chris heet ie hè. En hij lijkt op je zus?' 'Yep,' knikte Marina.
Cas maakte een tweet. Maximaal 140 tekens.
'Zojuist op bezoek kort na geboorte Chris dus. Uniek. Lijkt op de zus.# bethlehem
Maar ja. Beetje schemer. Gevalletje geen leesbril en autocorrectie. En zo ging de volgende tweet de wereld in.
'Zojuist op bezoek kort na geboorte Chris tus. Lijkt op je zus.#bethlehem.'
De rest is geschiedenis 😊.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten