Schiphol 2e Kerstdag 04.45.
Voor de laatste week van het jaar nog even een stedentripje.
Ja ik weet het we zijn net terug🙈...
Mja...ouwemannenregeling en genoeg verlof etc...
Ik word er weer eens uitgepikt bij de security.
Niet zo heel gek met een vracht medicijnen.
Tja de andere kant van het ouder worden met gebreken...
Twee plastic bakken met jas rugtasje en trolley vragen om nader onderzoek....
Ineens bij de balie achter me...
Hoop gegil van klein meisje en overduidelijk paniek bij ouders en medereizigers...
Ik laat de boel de boel... Oogcontact met mijn vrouw, over mijn bagage, zij zal opletten weet ik...
We kennen elkaar al effies... Jaar of 45 ofzo...
Vakantie of niet, de hulpverlener in mij slaapt nooit...
Het meisje (ik schat jaar of 4) zit met haar arm vast tussen lopende band en schacht waar die in moet....
Ziet er heftig uit.
De band staat gelukkig stil maar ze zit muurvast. Mensen eromheen in dikke paniek.
Ik ben als eerste bij haar.... Paniek en angst in haar betraande ogen...
'We gaan je helpen lieverd' probeer ik haar gerust te stellen.
Ik pak het kleine armpje voorzichtig vast. Het zit muurvast. Samen met een beveiliger probeer ik de band achteruit te duwen.
Geen beweging.
Ik duw met elke hand vier vingers in de schacht en trekt met alle kracht die ik in me heb (en als kleine meisjes in nood zijn hebben opa's oerkrachten) de schacht omhoog terwijl de beveiliger de band blijft terug duwen.
Ik voel een paar millimeter speling komen....
Het blijkt genoeg.
Pfff gelukkig ...
Het kleine armpje schiet los en godzijdank zitten alle vingertjers er nog aan.
Ze vliegt in haar mamma's armen.
Met een 'sterkte en goeie reis' meld ik me vervolgens weer bij mijn bagagebeveiligster die ook zichtbaar geschrokken is.
Ik mag door....🙈
Het is nog maar 5 uur. M'n karmapunten voor vandaag vast binnen zullen we maar zeggen...
Op naar Sevilla!!!
Heb ik in het vliegtuig weer wat te schrijven....
💙
Geen opmerkingen:
Een reactie posten