Oktober 2012. Na een prachtige rondreis door Maleisië eindigen we met een weekje verlenging om alle mooie indrukken even in te laten werken.
Langkawi één van de prachtige eilanden langs de Maleisische westkust, net voorbij Thailand is bijna een paradijsje.
Met af en toe een tropisch buiten verder zonovergoten. Mooie natuur, veel beesten in het wild, af en toe een varaan die een duik in het zwembad neemt gewoon tussen de toeristen, hornbills (soort toekans) vliegen laag over hoe mooi is dat...
Op een zonnige middag buiken we na een heerlijk tropische lunch lekker uit.
Ineens loopt er een Makaak bij het zwembad. Er zitten in de buurt twee flinke apenkolonies. De Makaken zijn het agressiefst. We waren al eens wat te dicht langs een groep gelopen die zich tegoed deed aan de inhoud van een vuilcontainer.
Met opgetrokken lippen en veel geblaas en gekrijs werd ons duidelijk gemaakt dat we niet gewenst waren. Logisch natuurlijk, het is hun overlevingsvoedsel. Nonverbale commnicatie werkt dan prima.
Maar nu dus een Makaak bij het zwembad. En snel wordt duidelijk waarom...
De mensen naast ons hebben hun stretcher net verlaten en er staat nog een glas met een stuk fruit op de rand.
Zo dichtbij. 'Maak snel een foto', zegt mijn vrouw. Ik pak de camera, richt m'n lens en sta ondertussen op en doe stap dichterbij...
Hele foute actie.
Hij ziet mij kennelijk als een heuse bedreiging en zoekt direct de confrontatie. Hij laat het fruit voor wat het en vliegt mijn kant op en stop op meter of twee voor me.
Oja, ik ken de fight, flight, freese-reactie maar al te goed. Ik sta letterlijk aan de grond genageld. Geef voorzichtig de camera aan mijn vrouw die schuin achter me zit. Hij blaast, krijst trekt z'n lippen op.
Okeeee... denk ik, wat nu...?
Je leest dan altijd dat hersenen op volle toeren draain. Klopt. Ik weeg kansen af terwijl ik blijft kijken.
Vluchten is geen optie. Hij zal me onmiddelijk inhalen en ik laat mijn vrouw onder geen voorwaarde achter met dat beest. Hij staat inmiddels recht op twee achterpoten, op het bedje. Best groot dan zo'n aap.
'Geef m'n badlaken' sis ik tegen mijn vrouw. Dan maar proberen te verjagen. Gebeten of gekrabt lijkt me zover van huis ook geen pretje.
We zijn voor van alles ingeënt, maar geen idee wat zo'n beest kan hebben. Ik geef het badlaken een paar zwaaien naar de grond en richting aap.
Hij klinkt in ieder geval zwiepend, ik verplaats een hoop lucht maar het maakt op de Makaak geen enkele indruk. 'Probeer voorzichtig weg te komen' raad ik mijn vrouw aan.
Dan schiet een jonge vent met te hulp. Hij stond in het zwembad met vol blikje cola. Gooit het in de richting van de aap. Geen effect...
Wordt nou toch wel heel spannend...
Hoe lang deze status quo duurt... geen idee. De jongen van het blikje probeert nog met water iets. Ik kijk heel even in zijn richting en zie dat meer mensen aan de grond genageld lijken.
Dan ineens een steen die bij de aap neerkomt. Uit mijn ooghoek zie ik personeel van het restaurant mijn richting op rennen. Allemaal voorzien van katapults met stenen. Ze raken de aap niet maar hij kiest eieren voor zijn geld en rent de bossen weer in.
Nadat mijn hartslag weer beetje normaal is vonden we het wel tijd voor een drankje 😉.
Zondag maar eens richting Tropenmuseum en daarna Thais of Maleis eten ofzo...😀.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten