zondag 16 september 2018

Generale voor de Dam tot Damloop

Hallo daar. Vanmorgen weer een Zaans rondje gelopen. Had vooraf geen plan. Werd een route van ruim 13 km. Ik dacht na afloop, best leuk stukkie. Ik schrijf het op. Is wel even verhaaltje geworden en je beslist natuurlijk zelf of je (verder) wil lezen. Voor de liefhebbers.... ik plak de route eronder. Hij gaat nl langs Zaanland.

Rondje door de Zaanstreek, ga je mee?

Vanuit ons huis hoef ik alleen maar een parkeerterreintje over te steken en ik ben al in het Jagersveld. Ik wil even een laatste vlak rondje doen door de Zaanstreek. Ook even vast wat Dam tot Damsfeer opsnuiven.

Best wel wat meters gemaakt in Madeira en Algarve, maar ja, of en toe ook een hapje en drankje natuurlijk.😀.

Ik begin mijn loop op het slingergrindpad richting de A7. Hierin gelijk wat steile bruggetjes die de lopers van Zaanland ook wel kennen. Eenmaal in het echte Jagersveld langs de kleine windmolen het bitumen pad richting sportvelden van o.a. RCZ en Hercules.

Er is een bootcampgroep aan de gang. Toch ook wel weer eens leuk misschien.

Linksaf het Kuilpad op richting Kogerveld. In de huizenrijen van de Zwanebloemkade passeer ik het huis van een bevriend stel van onze zoon en schoondochter. We zwaaien naar elkaar.

Met het water van de Gouw aan mijn linkerhand, waarin inmiddels de eerste zonnestralen goed zichtbaar zijn loop ik onder het spoor van de zogenaamde Hoornse lijn door richting ziekenhuis. Op dat moment passeert gillend een trein. Vroeger met de oude treinen altijd de uitdaging en hoop (vreemde woordspeling) dat niemand de wc doorspoelde.

Ik nader het viaduct van de A8, hoor de sirene van een voorrangsvoertuig. Tegenwoordig alles tweetonig. Europees besluit zo is me ooit uitgelegd. Ik vond het verschil met 3 tonige ambulance wel prettig vroeger. Kon je als hulpverlener een slachtoffer toch beetje mee geruststellen. Het is nu ook wel herkenbaar maar minder makkelijk. Maar ik dwaal af.

Het viaduct zelf is soort een vrijplaats voor graffitischilders. Je moet er van houden, maar ze kunnen wel schilderen die gasten. Bij de ingang een mooie paint van Bob Marley. Tenminste, daar lijkt ie op. Een visser staat onder het viaduct. We groeten elkaar. Er komen meerdere lopers me tegemoet. Ook al ken ik ze niet. Er is een knik. Een handgebaar. Een soort 'wij' gevoel. Motorrijders herkennen dat vast wel.

Op het fietspad fietst een loopster van Zaanland me tegemoet. We hebben oogcontact, glimlachende groet. 'Ik ga straks ook nog even' zegt ze. De Damloop leeft.

Eenmaal ter hoogte van het ziekenhuis zie ik dat het oude nu volledig gesloopt is. Je hebt nu mooie doorkijk naar het nieuwe en daar komt ook een mooi fietspad. Er is op de sloopplek een soort vijvertje ontstaan waar vogels dankbaar gebruik van maken. De natuur vindt altijd zijn weg.

Ik loop door richting Veldpark waar de 'bouw' van het VIP dorp aardig zichtbaar is. Voor de niet Zaandammers, hier staan tijdens de Damloop de businesstenten van alle bedrijventeams.

Ik besluit een rondje 'pannekoek' door het Veldpark te maken. Een groot precies rond stuk grasveld, precies 400 meter. We hebben het een keer nagemeten. Het dorp vordert gestaag.

Ook hier een groepje bootcampers. Nou ja, binnenkort toch maar eens over brainstormen. Ik heb niet voor niks ooit die bijscholingen gehad.

Ik vervolg m'n weg door het Veldpark langs de nieuwe speelheuvel en verlaat het park bij dojo Hikari.

Hier liggen ook heel wat zweetdruppels op de tatami, vooral uit m'n karatejaren, ook al weer dik 25 jaar terug, maar er zitten ook in m'n looptrainingen nog steeds wel wat invloeden.

Ik besluit tussen de 'kleurenflats' door even bij de opbouw van de start van de nightrun te kijken maar nog geen activiteit hier.

Via het viaduct over de Gouw, waar vroeger via het gigantische logistieke proces dat de Damloop ook is, de kledingteruggave plaatsvond. Wordt wel eens vergeten dat heel veel vrijwilligers dit mogelijk maken

Met aan m'n linkerhand de brandweerkazerne loop ik richting de rotonde van het Mennistenerf. Als we hier langskomen hebben we het altijd een beetje lacherig over 'ons voorland'. Hopelijk nooit nodig.

Ik moet natuurlijk even een stukje over 'het parcours' en duik de Peperstraat in.
Overal gele borden van de organisatie van de Dam tot Dam. Je voelt gewoon dat ie eraan komt

Sla linksaf de Klauwershoek langs de Kapiteinshut en de Oude Herberg, om via Irodion ( komen we ook wel eens 😉) rechtsaf de brug riching Dam te nemen. Er komt me weer een Zaanlandloper tegemoet. Kom even niet op z'n naam. Hij is één van het groepje brandweerlieden die bij ons loopt, zijn dochter loopt ook bij ons.

In de Zaan ligt een mooie viermaster. Effe fotootje natuurlijk. Via het Damplein, de 'echte' parcoursrichting de Westzijde op.

Was ooit een van de eerste Zaanse straten die ik als jonge Amsterdammer leerde kennen. Natuurlijk door o.a. Wastora. Wisten jullie trouwens dat de één van eerste 'blote' Nederlandse films 'Turks fruit' een paar shots 'Wastora' zaten ? Daar woonde de moeder van Olga (karakter Monique vd Ven) onder andere, gespeeld door Tonny Huurdeman. Was in 1973. Weet dat nog zo goed omdat mij de toegang werd geweigerd. Tja dat waren nog eens tijden. Je moest 14 zijn en ik was 13. Strenge suppoost vroeg door en ik was (ja echt ) heel verlegen. Kwam mooi de City niet in. Maar ik dwaal weer af.

Door over de Westzijde, langs het monumentje van Jan Bonekamp en Hanny Schaft. Mooie jonge mensen die de hoogste prijs betaalden voor hun verzetswerk in de Tweede Wereldoorlog.

Ik ga verder langs kapper Zemheri die ongeveer eens per 6 weken in 10 minuten mijn weelderige haardos weet om te toveren tot weer een snelle coupe.

Bij het Papenpad tegenover de sluis over de brug links want ik moet natuurlijk ook even langs de atletiekbaan van Zaanland. De hekken zijn open en speerwerptrainer Rogier is er met een paar van zijn talenten. We doen echt meer dan alleen maar lopen hoor 😀.

Na een groet zie ik dat het start/finishdoek van de Zaankanterloop er nog hangt. Tja dat vraagt om een selfie 😊.

Ik loop om de baan heen om via het nieuwe Dik Trompad op de Provinciale weg uit te komen. Direct naar rechts de Mauvestraat in richting voormalig Sportfondsenbad. Daar links het nieuwe fietspad op.

Ik steek de Vincent van Goghweg over en volg de Jan van Goyenkade om aan het eind de Frans Halstraat in te gaan.

Bij het beeld van 'Het meisje met het glas met insect tegen haar oor' sla ik linksaf de Westzijde weer op.

Langs de Kerk van Nazerener waaruit gezang klinkt ben ik inmiddels in Koog aan de Zaan waar ik bij café de Toog rechtsaf de brug over de Zaan opdraai richting de Paltrokstraat.

Nadat ik linksaf de Cornelis van Uitgeeststraat insla richting Slachthuisbuurt loop ik helemaal rechtdoor, langs het terrein van het oude slachthuis waar tegenwoordig de Lidl vooral goede zaken doet. Om de Lidl heen het fietspad op. Oversteek maken over de Doctor H.G. Scholtenstraat.

Langs garage Hellingman even voorbij de voetbalvelden van o.a. RCZ sla ik rechtsaf het pad naar de Zaanse dierenopvang in.

Realiserend dat daar ooit de Banjerverhalen ooit zo'n beetje begonnen ook gelijk dat Banjer alweer een half jaar al niet meer onder ons is.

Voorbij de Dierenopvang doemt het klapbruggetje van het Kuilpad in beeld. Hierover links en gelijk weer rechts ga ik het Jagersveld weer in.

Over het grindpad loop ik helemaal door om bij het Schildmeer het Jagersveld weer te verlaten. Er staat ruim 13 km op de teller. Ik vind 'm mooi zo en wandel de IJssel af richting thuisbasis.

Best leuk rondje zo !




Geen opmerkingen:

Een reactie posten