Impressie van zo'n Dam tot Dam ochtend, vlak voor de start...
Nu de Dam tot Damloop nadert zie je Zaandam veranderen. Her en der verschijnen de dranghekken, het witte tentenkamp dat als vipdorp gaat fungeren verrijst langzaam weer in het in 't Veldpark.
Dit wordt versie achtendertig en 'wij van Zaanland' doen voor de vijfendertigste keer het Dam tot Damarrangement.
Ik neem u even mee naar zo'n derde zondag in september.
Tegenwoordig verkeren we in de luxe positie dat we onze 'eigen' pendelbussen hebben. Niet verplicht uiteraard, maar ja... je traint met z'n allen naar die dag toe natuurlijk.
Bijna iedereen is die ochtend voorzien van zeg maar een gezonde dosis wedstrijdspanning.
De één slaap wat slecht, de ander krijgt maar net z'n ontbijt naar binnen. De stemming is echter altijd wel opgelaten, alsof er een schoolreisje staat te beginnen.
Als de bussen zich vullen, vrienden en familie ons uitzwaaien, zetten de bussen langzaam de koers naar Amsterdam in.
De chauffeurs van Hellingman, hebben meestal wel even een gezellig praatje. Er worden megaveel foto's en fimpjes gemaakt die al snel hun weg richting de sociale media vinden.
Zaandam is natuurlijk niet zover, dus al snel is de Coentunnel in beeld. Tja de IJtunnel moeten we straks door dus die is deels dicht.
Binnen een minuut of twintig worden we 'gelost' achter het Centraal Station.
Ongeveer het drukste punt van Amsterdam, waar zo'n beetje alle openbaar vervoer elkaar kruist en extra druk omdat de halve binnenstad is afgezet en verkeer omgeleid.
Omdat ik de laatste jaren veel beginners groepen mocht begeleiden, mag ik hier ook meestal voorop. Nja, als geboren Amsterdammer niet zo heel spannend natuurlijk.
In de groep voel je dan toch de spanning stijgen.
'Zijn we wel op tijd?' 'Zijn die startvakken eigenlijk ver?' 'Waar staan die kledingauto's ?' en meer van dat soort vragen.
Of... 'Nu krijg ik ineens de zenuwen.' 'Als ik het maar haal.' 'Ben benieuwd hoe stijl die IJtunnel echt is.' 'Pfff, zweet breekt me uit'
Don't worry. Komt goed. Er is genoeg getraind afgelopen maanden.
Vaak drinken we vooraf nog effe een bakkie bij Loetje (VVV). Daar is ondanks de drukte rond die tijd altijd wel plek. Daar gaan de laatste startnummers op, evt de poncho's aan en volgt een wandeling terug naar de kledingauto's, die gek genoeg (maar ook weer logisch) op het busplatform achter het CS staan.
Ik ben altijd weer giga onder de indruk van alle logistieke processen op zo'n dag en nog meer van al die vrijwilligers die zich inzetten. Chapeaux !!!
Maar goed, als dan de kleding gedropt is drommen vele duizenden zich richting de startvakken op de Prins Hendrikkade. Via een heleboel rijen mensen voor de toiletten zijn we er dan.
In ons 'eigen' startvak van Zaanland,waar we al sinds jaar en dag verzamelen zien we elkaar allemaal weer en beginnen we, vaak onder leiding van een aantal begeleiders aan een opzwepende warming up.
Nog een minuut of 10 te gaan....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten