Kleine meisjes die de grens opzoeken...
Gisteren was het weer zover. Opadag. Al bijna anderhalf jaar dat ik deze titel met ere mag dragen. Gisteren was ook een beetje speciale.
Samen met haar andere opa klussen we aan ons bootje. Nou ja, hij klust en ik ondersteun, want de klus is nogal electronisch en ik ben niet zo technisch. Maar ik leer snel en veel.
Maar daarvoor toch echt even quality time met little princess 😍.
Sinds kort loopt ze echt. Nog niet heel zeker soms, maar het gaat al verder dan waggelen. En ze heeft daar zichtbaar plezier in. Haar actieradius ook gelijk een stuk groter weer.
Het is half acht in de ochtend als haar mamma ons kleine moppie brengt. Ze komt een soort van rennend/wagggelend op me af.
'Opaaa!!!' roept ze en vliegt met haar kleine armpjes om mijn hals. Ik krijg gelijk een paar dikke kussen. Ze springt op en neer. 'Opa, opa, opa...'
Ik smelt.😍😍😍.
Mag gelijk weer aan de bak met de verzorging van haar babypop, zoals bijna elke week, want er zit inmiddels structuur in haar dag.
Mamma doet de 'overdracht'. Er zijn een beetje weinig slaapuren geweest. Ze is een tikkie verkouden en soms niet al te vrolijk. Daar is nu nog niets van te merken, maar snel zal ik erachter komen dat het zo is. Dat niet al te vrolijk zijn dan
Na een uurtje of wat spelen wordt ze een beetje hangerig. In de oogjes wrijven. Gapen. Beetje tegen oma aan hangen. Haar pop valt op de grond. Ze schopt hem weg. Boos gezichtje. Toch maar wat van zeggen.
'Hee wijffie. Niet pop schoppen. Vindt ze niet leuk. Doet au'...
Soort van boze blik in haar mooie bruine kijkers. Weer een schop(je)...
'Dit is uitproberen' probeer ik zonder te lachen tegen mijn vrouw te zeggen.
En ietsje strenger...(soort van dan)
'Nee Puck !! Niet schoppen'....
Toch weer doen.
Oké denk ik, smelt nog steeds van je... maar hier wordt een grensje opgezocht. Hier mag natuurlijk veel, maar er zijn ook regeltjes 😊
Weer tikkie strenger, nou ja soort van stemverheffing en haar beetje boos aankijken....
'Puck!!.Is het nou afgelopen!!
Oei... Ik zie een recht onderlipje niveau pruil ontstaan en mevrouw zet me een stem op. Tranen met tuiten...
En ik ben voorlopig even personna non grata... Niets is meer goed... Dikke dikke tranen... Ik wil haar optillen....Fout !!
Ze zoekt troost bij oma die haar ook nog eens zachtjes vertelt dat pop schoppen niet oké is. Na een kwartiertje probeer ik...Opa weer kusje ?....
Nee !!! Ze is in ieder geval duidelijk.
Ik geef haar toch even een knuffel en vertrek naar de boot waar ik met andere opa vol trots over ons gezamelijke kroost de mooiste verhalen uitwissel.
Na een dag flink aan de klus kom ik tegen half 5 thuis. Little princess is de hele dag niet in haar hum geweest.
Ze wil nog wel effe met me mee naar buiten op haar driewieler. Zit mooie duwstang aan. Supergaaf.
Onderweg keuvelen we wat.
'Hee moppie, ben je weer opa's grootste vriendin?' Een big smile, een dikke kus en een volmondig 'Ja' zeggen me genoeg.
Ik smelt weer. 😍😍 😍.
Zoals zo vaak...
X
Geen opmerkingen:
Een reactie posten